Verder staat daar vermeld wat op de steen niet staat:
Rustplaats van S. VAN DER REIS, geb. 12 augustus 1800, overl. 13 maart 1888, weduwnaar van H. A. LEHMANS

[Bron:-Onderstaande is ontleend aan:-G.J.van Klinken-Samuel Victor van der Reis:-Een parnas tussen orthodoxie en verlichting-Misjpoge 93/4-jaargang 6-nummer 4- pag.111-119]

Samuel was een kleinzoon van Samuel Victor Oye die zich in 1742 in het Drentse Nietap gevestigd had.Diens dochter Sara Samuels en haar echtgenoot Philippus Abrahams vestigden zich te Leek.
In 1811 nam de familie de familienaam Van der Reis aan.
De tweede zoon van Philippus en Sara, Victor Phillipus van de Reis had in Leek een manufacturenwinkel.
Zoon Samuel Victor opende in 1820 in het aangrenzende Nietap een manufacturenwinkel.
Ook hield hij openbare verkopingen van manufacturen (1829).
Hij was gehuwd met Lea Salomons (Weinberg) die in 1801, een jaar na de geboorte van Samuel Victor, overleed.

Samuel Victor kreeg een grondige opvoeding-onder leiding van Isaac Norden schreef hij eigenhandig in het Hebreeuws op jonge leeftijd de megilla (Estherrol) voor Purim.
Uit een Hebreeuws document blijkt, dat hij ook besnijdenissen uitvoerde.
Hij correspondeerde in het Jiddisch, maar beheerste bewezen in stijl en schoonschrift goed Nederlands.
Tot 1809 diende hun huis als huissynagoge van de gemeente.

In 1833 nam hij de functie van penningmeester van de kwijnende en verwaarloosde gemeente op zich.Hoewel hij alleen stond voor het orde scheppen, wist hij al in 1835 de ergste crisis het hoofd te bieden.
Goede contacten met burgemeester en notabelen waren hierbij een hulp.(o.a. werd door een plaatselijke dokter kosteloze medische hulp verstrekt aan onvermogende gezinnen).
Hieruit ontwikkelde hij de overtuiging dat een goede verstandhouding met de plaatselijke overheid noodzakelijk was, en de
de belangstelling voor een verlicht beschavingsideaal.

Als "hart en ziel van de Joodse gemeente op de Leek"- (Mr.L.J.Schaap in  Groningen-1869), bekleedde hij in de loop der jaren, behalve penningmeester vele functies:- schoolopziener, manhig-opzichter, armenzorger, besnijder/mohel.

Hij zag als belangrijkste taak van het kerkbestuur het geven van goed Joods onderwijs.Hierin moest hij, verre van democraat, teleurstellingen incasseren, door onvoldoende steun van het bestuur en de leden, vanwege de beperkte financien van de gemeente.

Uiteindelijk voerde het streven voor alles goed Joods onderwijs te geven, dit volledig in eigen handen te houden, en te voorkomen dat Joodse kinderen ook de openbare school zouden bezoeken, tot een onvermijdelijk confilct met de onderwijswet en de Hoofdcommissie.

Vooral was er tegenstand tegen de Jiddisch sprekende godsdienstonderwijzers, die geen Nederlands spraken, en werd het Joodse onderwijs in uren beperkt.Na 1857 werd de tegenstand van Van der Reis e.a. tegen het openbaar onderwijs steeds minder getolereerd.

Voor Van der Reis en gelijkdenkenden was het Jiddisch Jodendom het hart van de Joodse identiteit.Bewezen is, dat in de families Van der Reis & Lehmans het Jiddisch nog een onderling gebruikte voertaal was.
Terwijl Samuel van der Reis geloofde in een samen kunnen gaan van Orthodoxie en Verlichting, zou hij in een conflict situatie, kiezen voor de Orthodoxie.