TER HERINNERING AAN MIJN DIERBARE OUDERS

IZAÄK VAN HOORN EN CORNELIA VAN HOORN-MARKUS

OVERL. 10 KISLEW 5691

   1 DECEMBER

IN DEN LEEFTIJD VAN RESP. 67 EN 68 JAAR

ZIJ RUSTEN IN VREDE.

Echtgenoot van (301)2-15, zoon van [Appingedam] (178)351313 en (178)351402, en broer van (178)351406, (178)351603, (178)351609 en [Assen] (180)109-09

Bron  Burgerlijke stand - Huwelijk 
Gemeente: Delfzijl
Aktenummer: 15
Datum: 10-05-1898 
Bruidegom Izaak van Hoorn, onderwijzer  Leeftijd: 35 jaar
Geboorteplaats: 't Zandt 
Bruid: Cornelia Markus
Geboorteplaats: Warffum  Leeftijd: 32 jaar
Vader bruidegom: Jakob Levi van Hoorn 
Moeder bruidegom: Grietje Goudsmid 
Vader bruid: Markus Abraham Markus 
Moeder bruid: Gelle Goudsmid 

https://www.dutchjewry.org/genealogy/ndbcore/2283.shtml

Izaak van Hoorn was de jongste van twaalf kinderen van wie elf in 't Zandt zijn geboren; Esther, het oudste kind, is in Appingedam geboren. 

Izaäk en Cornelia hadden een zoon Jakob die op 10-03-1899 in Groningen is geboren (aktenr. 376).

Verdere bijzonderheden 

Bron: De Joodse Inwoners van de Stad Groningen en Omstreken 1549-1945 en hun Begraafplaatsen aldaar, IIa 1870-1945, bewerkt door E.P. Boon en J.J.M. Lettinck, p. 97-98: 

"Izaäk van Hoorn uit 't Zandt was al eerder onderwijzer in Groningen-stad. Rost noemde hem in 1958 een uitstekende schoolmeester, van wie hij veel leerde. Dat hij nooit schoolhoofd werd weet Nico Rost aan het feit dat Van Hoorn joods was. Groningen kende, zo schreef Rost verontwaardigd, wel degelijk antisemitisme."

Joodse Stadjers, De Joodse Gemeenschap in de Stad Groningen 1796-1945, Stefan van der Poel, p.33: "Toch trok Izaäk van Hoorn, ruim een eeuw later, geen andere conclusie dan dat 'de joodse kinderen van nature geneigd zijn tot eenig ambachtsonderwijs. Op enkele uitzonderingen na hebben de joodsche leerlingen zich nimmer aangegeven om een ambacht te leren.' Een verklaring voor dit povere resultaat had hij wel: 'Een groot bezwaar was, is en zal blijven, dat joodsche kinderen, die zich voor ambachten gaan bekwamen, moeilijk als godsdienstige joden kunnen leven'. Hiermee doelde hij natuurlijk op het feit dat zij zich moeilijk konden onttrekken aan het werken op sabbath en joodse feestdagen, wanneer zij in dienst waren bij een niet-joodse baas. Als kleine zelfstandige had je dit probleem niet en kon je de zaak naar eigen inzicht sluiten. Daarnaast speelde ongetwijfeld ook de handelstraditie een rol."